Heel veel mensen waren enthousiast over het gekozen goede doel en waren zeer gul in hun giften. Het geeft een fijn gevoel dat de geboorte van onze baby helpt om kinderen in armere streken van voedsel te voorzien.
Om te beginnen: alles gaat heel goed. Toen ik het artikel 35 weken zwanger, de laatste keuzes schreef, was ik heel erg benieuwd naar het hummeltje dat uit mijn buik zou komen. Ging het een huilbaby of een slaper worden en zou het lukken om hem borstvoeding te geven? Gelukkig kon ik het twee keer niet beter treffen. Onze spruit is het zonnetje in huis en ook de zon zelf deed maandenlang haar best, wat van de moederschapsrust een hele fijne periode maakte. Ondertussen ben ik al enkele weken weer aan het werk. Tijd voor een terugblik.
Op ons geboortekaartje (gedrukt op ecologisch karton) plaatsten we de link naar een blog, die vermeldde wat we als eventueel geboortecadeau wilden. Kortweg kwam dat neer op tweedehands spullen, kraamkost of een bijdrage voor het geitjesproject van de ngo Dierenartsen Zonder Grenzen. Wat ik eigenlijk niet had verwacht, gebeurde wel: heel veel mensen waren enthousiast over het gekozen goede doel en waren zeer gul in hun giften. We zamelden bijna 1700 euro in! Het geeft een fijn gevoel dat de geboorte van onze baby helpt om kinderen in armere streken van voedsel te voorzien. Verder kregen we zoals gevraagd ook gebruikte kleertjes, speelgoed en andere praktische dingen die je als kersverse ouder kan gebruiken. Sommige vrienden en familie gaven ook centjes of nieuwe spullen en uiteraard waren we daar even dankbaar voor. Via dit concept werden we echter niet overstelpt met gerief en heb ik nu nog een doel om af en toe naar de rommelmarkt te gaan :).
De eerste maand verschoonden we Gilles met vochtige doekjes van Natracare, 100% biologisch katoenen babydoekjes samengesteld uit essentiële oliën van abrikoos, linde en kamille. Persoonlijk vind ik de geur iets te scherp citroenachtig, maar alleszins aangenamer dan de walm die van de meeste chemische vochtige doekjes komt. Ondertussen gebruiken we ze enkel nog op verplaatsing en stapten we thuis over op Cheeky Wipes. Dat zijn vierkante mini-handdoekjes die je bewaart in een plastic doos met water en een beetje olie. Wanneer je de billen of het gezicht verschoond hebt, dan gooi je de vuile doekjes in een andere box (ook met water en olie), waar ze in blijven zitten tot je ze in de wasmachine smijt. Eigenlijk zijn Cheeky Wipes niet meer of minder dan een variant op het klassieke washandje, maar dan iets sneller in gebruik en je hebt geen waterkraan in de buurt nodig. We kochten meteen twee basiskits, voor de verzorgingstafels in de woonkamer en de badkamer. Ik ben grote fan! De doekjes kunnen perfect in de veertig-graden-was en Gillekes billekes zijn haast nooit geïrriteerd. De Weleda-billencrème ligt eigenlijk al maanden werkloos te wezen. Je kan de doekjes en olie ook zelf maken. My Fair Baby maakte een handleiding.
Het voordeel van een schoonmoeder die alles bijhoudt, is dat ze zelfs nog de babykleren van haar zoon - mijn man - op zolder had liggen. De meest schattige sponzen pyjama’s en salopetjes! Gilles is er inmiddels uit gegroeid en ondertussen teer ik op een voorraad tweedehands kleren van vrienden en spulletjes die ik kocht op de rommelmarkt of de tweedehandsbeurzen van de Gezinsbond. Mijn tip voor aanstaande ouders: koop niet te veel kleren op voorhand. Met rompers kan je weinig verkeerd doen, maar voor de rest moet je toch kijken hoe kort/lang en smal/breed je kind is en hoe warm of koud het buiten is. Ik moest alle broeken meteen verticaal klasseren. Veel te smal voor Gilles' bolle babybuik en bovendien bleek ik onesies en pyjama's veel handiger te vinden de eerste maanden. Af en toe is het wel leuk om je kleine in het nieuw te steken. Ik mocht deze fijne pyjama van Fresk testen, gemaakt uit biologisch katoen met het GOTS-keurmerk, ontworpen in Nederland en geproduceerd in Europa. Een heerlijk zachte pyjama, niet te schreeuwerig en - echt niet evident dezer dagen - genderneutraal. Webwinkel Greenjump deed me een romper uit biologische wol, biologisch katoen en zijde cadeau. Ook een topper. Hij houdt de baby warm als het wat frisser is en Gilles zweet er minder in wanneer het wat warmer wordt. Ik denk dat ik een paar exemplaren ga bijbestellen voor de koude maanden die in aantocht zijn.
Omdat ik met een keizersnede bevallen ben, is een (zware) baby op mijn buik dragen niet zo comfortabel. Gelukkig heeft Gilles weinig nood om gedragen te worden en wordt hij het liefst van al rondgereden in de kinderwagen. Hoe hobbeliger de ondergrond, hoe beter! Dagen heeft het kind er al in geslapen, in de winkel, aan het kampvuur, op restaurant, tijdens boswandelingen, op bezoek bij vrienden... Leg hem neer en binnen de kortste keren is hij aan het knorren, en heb ik mijn handen vrij om andere dingen te doen. Onze tweedehands kinderwagen van Bugaboo kan ook perfect op de bus, handig als we naar de stad willen. Of we de baby dan nooit dragen? Eigenlijk bijna enkel op buggy-onvriendelijke plekken. We kregen de oude Babylonia Tricot-Slen wikkeldoek van een vriendin, maar persoonlijk vind ik dit model (letterlijk) te omslachtig. Daarom schaften we ons bij de ecologische geboortewinkel Kiddybips uit Gent een Manduca Baby Carrier draagzak aan, gemaakt van hennep en biologisch katoen. We vinden hem handig in gebruik en hij bezorgt ons geen rugklachten, hoewel de baby toch al een vlotte acht kilo weegt. Ondertussen fietsen we ook rond met een tweedehands Croozer for 1-fietskar. Zo'n grote en zware kar voor zo'n klein ventje... maar je krijgt er wel veel in weggestopt. Desalniettemin zal ik blij zijn als Gilles gewoon achterop de fiets in een stoeltje kan.
Ons kind groeit als kool en drinkt na vijf maanden nog steeds met smaak van de borst. Ondanks een ietwat moeizame start tijdens de eerste vier dagen, waarbij de baby altijd in slaap viel tijdens het eten en de melkproductie maar gestaag op gang kwam, is de borstvoeding probleemloos gelopen (ook letterlijk). Dankjewel lieve verpleegsters voor jullie hulp en tijd! Nu ik terug aan het werk ben en overdag moet afkolven, produceer ik helaas niet genoeg melk meer om de baby de dag te doen doorkomen in de opvang. Deze week, een beetje vroeger dan gepland, zijn we noodgedwongen moeten overschakelen op één à twee flesjes (biologische) kunstmelk per dag en hebben we - voorlopig met matig succes - vaste voeding geïntroduceerd. Op de rommelmarkt kocht ik potjes met schroefdeksel om porties zelfgemaakte babypap in te vriezen, zodat ik bij tijdnood minder snel zal grijpen naar (biologische) potjes uit de winkel. Ik kocht ook het hele interessante en mooie boek Easy Peasy, een aanrader voor iedereen die zijn baby, peuter of kleuter meteen een goede basis voor gezond eten wil meegeven.
Toen sloeg ik schuldbewust de ogen neder... Het is ons nog steeds niet gelukt. Omdat Gilles ons eerste kind is, wilden we er de eerste maanden wat 'in komen' zonder extra beslommeringen van de herbruikbare luiers. Toen we er klaar voor waren (we kochten én probeerden onder meer een testpakket bij Klein Spook), werd het land overspoeld door een hittegolf. De baby zweette als een otter en ik vond het wat zielig om hem daarboven nog zo'n mega pak stof aan te doen. De rest van juli en augustus waren we heel weinig thuis.... en zo kan ik nog wel een paar excuses uitvinden. Nu het nieuwe schooljaar begonnen is, de baby naar de crèche gaat en wij meer in een ritme leven, zou het toch eens moeten lukken met de luiers te starten.
Wordt alleszins vervolgd!
Lees op www.myfairbaby.be meer getuigenissen en tips & tricks voor duurzaamheid bij je baby
