Eind jaren negentig had iedereen plots de mond vol van onthaasten: even weg uit de ratrace, tijd nemen om te onstpannen. En opnieuw duiken de laatste jaren de woorden 'downshiften', 'vrijwillige eenvoud' en 'consuminderen als levensstijl' weer vaker op. Steeds meer mensen kiezen bewust voor kleiner en minder, een kleiner huis, minder werken, minder spullen. Groter en meer maakt immers niet automatisch gelukkig. In vormingen rond consuminderen stelden we de deelnemers wel eens de vraag om even neer te schrijven wat hen gelukkig maakt. Spelen met de kleinkinderen, een boek lezen, naar de film gaan, tijd hebben… waren vaak de antwoorden.
In Watou word je ondergedompeld in de zoektocht naar het klein geluk in deze tijden van overvloed. De huidige consumptiemaatschappij en de betekenis van bezit wordt ook hier in vraag gesteld. Zo is Plastic Bags van de Kameroense kunstenaar Pascale Marthine Tayou een monumentale kegelvormige sculptuur van plastic zakjes. “Plastic zakje zijn immers allomtegenwoordig in winkels, in huizen en zelfs in de natuur. Ze zijn het symbool bij uitstek voor verspilling, consumptie en vervuiling. Een plastic zak is het fetisjobject onder de fetisjobjecten. Een typisch product van onze hedendaagse tijd dat haast met elke vorm van consumptie gepaard gaat. Vaak denken we dat iets kopen ons gelukkig zal maken en dat meer bezit gelijk staat aan meer geluk”, zo stelt Tayou.
Vaak denken we dat iets kopen ons gelukkig zal maken en dat meer bezit gelijk staat aan meer geluk.
Ook het collectief LABland stelt met Restland bezit in vraag. "Ons leven lang verzamelen we spullen. We hechten er waarde aan, leggen onze herinneringen erin. Tot het leven stopt. Wat er dan overblijft zijn dode spullen die alleen nog dat verloren leven in zich dragen. Juist die herinneringen, de voelbare afwezigheid, is wat die achtergebleven spullen zo triest maakt. Ooit behoorden ze tot iemands identiteit, ze waren getuige van de meest intieme momenten in een leven. Diezelfde objecten die ooit zo vanzelfsprekend waren zijn nu, in hun versteende toestand, conservator van een verloren leven geworden."
Kunstenfestival Watou kan je nog bezoeken tot 31 augustus. Een warme aanrader.
