Begin september werd ik 23 jaar. Net als vele van mijn leeftijdsgenoten geloof ik dat onze aarde aan het opwarmen is en wil ik mijn steentje bijdragen voor een duurzamere wereld. Ik eet volledig plantaardig, gebruik een shampoo-bar om mijn haren te wassen en neem geen plastic zakjes meer aan in de supermarkt. Mijn kleren, die koop ik enkel tweedehands. Maar toch zit ik vandaag in Estland, bijna 2000 km van Brussel vandaan. Want net zoals mijn mede millennials hou ik zoveel van onze aarde dat ik er alles van gezien wil hebben: ik wil alle kansen grijpen en zoveel mogelijk andere culturen ontdekken.
‘Zomer zonder vliegen’ is nog maar net voorbij en uitwisselingsstudenten stappen op hun vlucht naar hun nieuw thuisland voor komend schooljaar. Maar kan dit ook anders?
Zien jullie de ironie? Toen ik het artikel Naar Nergens Vliegen van Jan Mertens las, kwam ik pas echt tot het besef: ik kan dan wel doorheen het jaar geen vlees eten omdat dit niet duurzaam is, maar slechts 1 vliegtuigreis en mijn inspanningen zijn voor niets geweest. De laatste jaren heb ik enorm veel kansen gehad om te kunnen reizen. Een stage in India en Sri Lanka, een uitwisseling naar China tot de kunstbiënnale in Venetië en een doorreis in Zuid-Amerika. Toch strookt dit moeilijk met mijn waarden die ik in het dagelijks leven koester. Ik besloot dan ook plots dat het tijd was voor verandering: Vanaf nu zou ik jaarlijks niet buiten Europa reizen, en binnen Europa me met de bus of trein verplaatsen.
De uitdaging
Al heel snel kwam ik te weten dat velen zin hebben om er samen eens tussenuit te trekken, maar niet iedereen het ziet zitten om dit met de bus of de trein te doen. De uitdagingen hebben voornamelijk te maken met de sociale component, tijd en budget.
Begin januari besloten mijn vriendinnen een reis naar Berlijn te plannen. Enkele weken later werden er tickets via Ryanair besteld. Een vliegreis naar de stad kostte toen amper 30 euro heen en terug. Daarnaast is een busticket met Eurolines al gauw 50 euro, en ben je 3 keer zo lang onderweg. Hoewel sommigen openstonden om met de bus te gaan, schrikt het kostenplaatje en de tijd die het neemt al gauw af.
Amper een maand later werd de jaarlijkse uitstap met de universiteit geregeld. Hoewel Londen de originele bestemming was, wouden velen al gauw een iets exotischere bestemming. Zo werd er beslist om naar Madrid te gaan. Iets wat me minder enthousiast maakte, want als de afstand voor Berlijn al een obstakel kan zijn, dan moet je nog niet denken om naar Madrid te gaan.
Als kers op de taart kregen we de kans om het volgende semester op uitwisseling naar het buitenland te gaan. Ik ging naar de infosessies en was verkocht: Estland of Albanië, als één van de universiteiten mij toelaat, vertrek ik. Toch was de afstand een enorme uitdaging: om in Estland te geraken moet je zeker 4 landen doorkruisen. Mijn voorbereiding voor de uitwisseling was dan ook voornamelijk de kaart van Europa bekijken en plannen hoe haalbaar het was om op mijn bestemming te raken. De tijd en prijs zullen een uitdaging worden, maar ook mijn bagage zal gelimiteerd zijn.
Verborgen verrassingen
Voor velen lijkt het eerder een last als een zegen. De sociale factor, de tijd en het budget zouden wel eens een onoverwinnelijk obstakel kunnen zijn. Toch heb ik een ander verhaal te vertellen.
Ik nam een nachtbus naar Berlijn. Omstreeks middernacht vertrok ik. De volgende ochtend, om tien uur, kwam ik toe op mijn bestemming. Door ’s nachts te reizen slaap je de meeste uren van je reis niet alleen door, maar bespaar je ook meteen door die nacht geen hostel of hotel te hoeven betalen. Daarnaast vertrekt de bus van centrum Brussel, en hoef je geen vervoer tot de luchthaven te betalen.
Het mooie aan de tijd nemen om te reizen is dat je werkelijk ziet dat je aan het reizen bent. Je ziet het landschap langzaam veranderen.
Toen ik mijn klasgenoten vertelde over mijn busrit naar Madrid, verklaarden velen me gek. Toch was er een meisje dat interesse toonde. Na enkele gesprekken was ze overtuigd en kochten we samen onze bustickets. Deze kostten ons nog geen 100 euro heen en terug. Toch wat meer als de gemiddelde Ryanair vlucht, maar aangezien de prijzen van de vluchten zo afhankelijk zijn van de vraag, was het verschil in prijs na enkele weken niet meer op te merken.
Onze bus maakte een tussenstop in Parijs, waar we zeker 3 uur tijd hadden voordat onze volgende bus vertrok. We besloten een picknick voor te bereiden, namen de metro en hadden een prachtig diner aan de Seine. De bus naar Madrid daarna vertrok redelijk laat, waardoor we al gauw in slaap vielen. Eens wakker was het nog 6 uur te gaan voor we op onze bestemming toekwamen. Het mooie aan de tijd nemen om te reizen is dat je werkelijk ziet dat je aan het reizen bent. Je ziet het landschap langzaam veranderen. Toen we aankwamen in Madrid was het er 16°C en zonnig, maar drie uur daarvoor reden wij door de bergen en doorkruisten we een prachtig sneeuwlandschap.
Daarnaast heb je ook zoveel tijd om even te lezen en elkaar beter te leren kennen. Je hebt gesprekken waar je anders geen tijd voor hebt. Mijn reisgenote en ik kenden elkaar al, maar na deze busreis was onze band enkel sterker. Vorige maand zijn we verhuisd naar een appartementje waar we nu samenhuizen.
Eind mei werd ik tenslotte geaccepteerd door de universiteit van Estland. Ik besloot 2 weken voor de start van het schooljaar vrij te houden, zodat ik rustig de tijd had om naar mijn bestemming te trekken. Hoewel velen een rechtstreekse vlucht namen, boekte ik maar liefst 5 bussen. De eerste 2 overbrugden een nacht, en de laatsten waren korte afstanden van 4uur op de bus. Qua budget besteedde ik niet meer dan een reis met het vliegtuig. Door een tussenstop in Berlijn, Warschau, Kaunas en Riga werd mijn verplaatsing naar Estland een waar avontuur. Ik bezocht mijn beste vriend in Berlijn, overtuigde hem om last minute de nachtbus naar Warschau mee te nemen en leerde langzaam aan onderweg naar mijn bestemming de Baltische landen kennen. Na tien dagen kwam ik aan in Tallinn met een voldaan gevoel. Hoewel mijn avontuur in Tallinn nog moest beginnen, had ik al een heleboel ervaringen achter de rug. Medestudenten kozen voor het vliegtuig en wonnen misschien wel tijd, maar ik kreeg de kans om vier nieuwe landen en fantastische mensen te leren kennen.
Betekent dit dat ik nooit meer zal vliegen? Dat denk ik niet. Maar ik zal steeds twee keer nadenken voor ik een vliegtuigreis boek. Kan ik ook anders op mijn bestemming raken?
Na nog maar een half jaar, besef ik hoeveel ik uit trager en lokaler reizen haal. Ik zie meer plaatsen en heb fantastische ontmoetingen onderweg. Het voelt eerder als tijd nemen in plaats van tijd verliezen. Na zomer zonder vliegen komt er een winter zonder vliegen, en langzaamaan hoop ik dat éénieder dit ook mag ervaren.
Zelf met de bus op reis?
Ook zin gekregen om te vertrekken met de bus? Met deze tips en tricks kan je meteen aan de slag!
- Bekijk eerst en vooral eens je route via Google Maps. Als je de optie ‘openbaar vervoer’ aanduidt geven ze je soms de mogelijkheden van bus- en treinvervoer aan.
- Busbud of GoEuro leert je nieuwe busmaatschappijen kennen! Geef je vertrekpunt en bestemming in en zij geven je een lijst van alle mogelijke bussen die je kan nemen.
- Na de zoekmachines te gebruiken, boek je best via de officiële website van de busmaatschappij. Daardoor kan je soms extra korting krijgen. Zo heeft Eurolines goedkopere tickets voor -25-jarigen.
- Neem zeker een tussenstop in de landen die je doorkruist. Als je geen vaste slaper bent op de bus kan een nacht in een bed in een hotel of hostel wonderen doen, maar daarnaast je krijgt ook de tijd om een nieuwe plek te ontdekken.
- Tenslotte wat meer specifiek... De Baltische landen ontdekken met de bus? Ecolines is een Litouwse busmaatschappij die o.a. Duitsland en Rusland verbind met deze 3 unieke landen. Bij de iets langere busritten heeft elke zitplaats een tv-schermpje met films, games, muziek… Ook eten of een drankje bestellen kan op de bus. Een aanrader!
