Katoenteelt vraagt 25% van het wereldwijde insecticidengebruik, meer dan enig ander gewas. Chemische stoffen putten de landbouwgronden uit, waardoor de hoeveelheid benodigde kunstmest op zijn beurt verhoogt.
Katoen lijkt een natuurlijke stof, maar niets is minder waar. Katoen vraagt 25% van het wereldwijde insecticidengebruik, meer dan enig ander gewas. Resistentie bij insecten en plagen, heeft tot gevolg dat er steeds meer pesticiden worden gebruikt. Twee derde van de katoenproducerende landen gebruikt chemicaliën die door de WereldGezondsheidsOrganisatie als gevaarlijk worden bestempeld. Gevaarlijk voor de bodem, voor de katoenarbeiders, het water en de lucht. Door de intensieve teelt verarmen de landbouwgronden en worden ze onvruchtbaar.
Voor 1 jeans, ook gemaakt van katoen, wordt gemiddeld 325 gram pesticiden gebruikt. Chemische stoffen putten de landbouwgronden uit, waardoor de hoeveelheid benodigde kunstmest op zijn beurt verhoogt. De intensieve teelt maakt de gronden uiteindelijk onvruchtbaar.
De katoenteelt vraagt erg veel water, dat vaak al schaars is in gebieden waar men de plant teelt. Voor 1 jeans is er bijvoorbeeld 10.000 liter water nodig. Een groot deel van het katoen wordt geteeld buiten de optimale klimaatzones. Het klimaat is er eigenlijk te droog om de katoenplant voldoende water te geven, en irrigatie is de enige oplossing. Deze grootschalige irrigatie put in vele landen de watervoorraden uit. Het Aralmeer in Oezbekistan was een zoetwatermeer aan het begin van de 20e eeuw. Inmiddels is het voor de helft veranderd in een zoutwoestijn en voor de helft in een zoutwatermeer.
Boeren die biologisch katoen kweken, gebruiken geen pesticiden maar vertrouwen op biologische bemesting, wisselteelt en geïntegreerd pestmanagement. Plantaardig en dierlijk afval wordt gebruikt om het land te bemesten. Vaak combineert men dan katoenteelt met veeteelt en verbouwt men nog eigen groente erbij.
