Daarnet ging Caroline de nieuwe vlag van De Transformisten ophalen, net op tijd voor de Klimaatmars zondag 23 oktober in Brussel!
De vlag is een ontwerp van Zwerm Studio, uitgevoerd door textiel- en modeontwerper Saar Swinters. Op vraag van De Transformisten is het een lichte vlag, die je makkelijk kunt meenemen als je met de trein of op de fiets naar manifestaties en activiteiten trekt. Uiteraard vonden we het ook belangrijk om de vlag op een milieuvriendelijke manier te laten produceren. Nog een plus: er kwam handwerk aan te pas, en bij De Transformisten houden we van handige makers en fiksers!
Textielontwerper Saar Swinters koos voor de nieuwe vlag van De Transformisten een lichte stof waarop je digitaal kunt printen. Digitaal printen op textiel kan tegenwoordig namelijk heel milieuvriendelijk, met inkten op waterbasis. Eco-prints voerde uit.
Mooie details aan de vlag toevoegen deed Saar met borduurwerk. Het past in haar (en onze) visie op het herwaarderen van handwerk. Saar heeft veel ervaring met sociaal-artistieke projecten waarin handwerk en borduurwerk centraal staan. Ze kiest daarbij bewust voor projecten waarbij mensen samenwerken aan één creatie. Ook de vlag voor De Transformisten is een collectieve prestatie geworden. Aryette, een gepensioneerde dame uit Hulst (NL) die gepassioneerd is door borduren, heeft eraan meegeholpen.
Vond Saar het leuk om aan een vlag te werken? Zeker. Een vlag is voor veel mensen een belangrijk medium om hun (groeps)identiteit uit te drukken en te vieren. De Transformisten-vlag is de tweede vlag die ze maakt en ze wil er gerust nog meer maken…
Textiel- en modeontwerper Saar Swinters leeft nomadisch. Ze komt thuis in het gedeeld atelier Bulb Werkhuis in Gent en in een atelier in Hulst (Zeeland, NL) maar evengoed in de kostuumateliers van theater- en operahuizen, dankzij opdrachten voor choreograaf Sidi Larbi Cherkaoui (Eastman) en het opera- en danshuis Opera Ballet Vlaanderen.
In sociaal-artistieke projecten verkent Saar het potentieel van collectief werken en verhalen vertellen met textiel. Zo onderzoekt ze thema’s als gemeenschap, wortels, familiebanden en de cyclus van het leven, van de geboorte tot de dood en alles ertussenin. (Een voorbeeld was het project 'Geboortegrond' in Zeeland.)
Saar draagt graag zorg voor wat anders verloren gaat: verhalen, kennis, vaardigheden, restjes stof. De veranderende manier waarop mensen met textiel omgaan, intrigeert haar. Waarom was het vroeger normaal om je eigen warme winterdeken te maken en vandaag niet meer? Door mensen samen te brengen in textielprojecten, wil ze handwerk nieuwe aandacht geven en herwaarderen.
