Het woord rijkswachtkazerne doet misschien in eerste instantie denken aan een bijna kasteelachtig gebouw, maar aangekomen bij het woonproject blijkt dat niet helemaal te kloppen. De onderkant van gebouw is namelijk gemaakt uit rode bakstenen, terwijl daar bovenop een hypermoderne opbouw gebouwd is die bekleed is met hout. Bewoner en architect Youri De Pelecijn licht toe: “Vroeger waren dit vijf arbeidershuisjes. Later had de politie hier burelen gevestigd. Toen wij het pand kochten hebben we er vier wooneenheden van gemaakt, het oorspronkelijke zadeldak werd vervangen door een volwaardige verdieping met een plat dak.”
“Wij” - de bewonersgroep - blijkt een hechte club te zijn van vier koppels en hun tien kinderen. Twee bewoners zijn neven van elkaar. De andere bewoners kennen elkaar al van uit hun studententijd; als klasgenoten, kotgenoten of sportkameraden leerden ze elkaar kennen. Meestal kiezen koppels er na hun studententijd voor om elk een eigen huis of appartement te kopen, waardoor ze stoppen met gemeenschappelijk wonen. Deze vriendengroep maakte bewust een andere keuze.
“Aanvankelijk was er een grotere groep kandidaatbewoners, vooral vrienden of vrienden van vrienden, allemaal met interesse in gemeenschappelijk wonen. We zijn toen op zoek gegaan naar mogelijke panden in het Antwerpse en we hebben veel locaties bezocht. Op het moment dat de kazerne te koop kwam eind 2013 moest alles snel gaan. We hebben toen meteen gekeken wie er kon en wilde instappen en wie niet. Uiteindelijk zijn dat deze vier koppels geworden”, aldus Youri.
De vier wooneenheden maken dat De Kazerne een van de meer kleinschalige gemeenschappelijke woonprojecten is in België. In vergelijking met andere projecten is De Kazerne op relatief korte tijd gerealiseerd: eind 2013 kocht de groep de site, begin 2016 kwamen ze er wonen. Het toont dat de groep efficiënt samen kan werken. Samenhuizen met goede vrienden kan dus zeker goed werken en een voordeel zijn. “Ik zou het zelfs niet zien zitten om in te stappen in een project waarvan ik de groep niet door en door ken”, aldus Vera Verhaert.
Zin om sfeer te komen proeven in een cohousing? Met eigen ogen zien of het iets voor jou is? Kom naar de Samenhuizendag op 20 en 21 mei
De grote tuin is de spil van het project, alle huizen kijken erop uit en de tuin is volledig gemeenschappelijk. Het is een gezellige buitenruimte en een waar speelparadijs met een groot gazon, verschillende zithoeken, wilgenhut, trampoline, houtvoorraad, schommels, kippenhok, boomhut en veel speelgoed. “Tijdens de verbouwing stonden hier nog een stacaravan en een yurt. Mijn gezin en nog een ander gezin hebben hier een tijdlang gekampeerd”, vertelt Youri.
In officiële samenhuistermen heet de woonvorm van De Kazerne cowonen: de bewoners delen alleen de tuin en de grote kelder onder hun vier autonome huizen. Hierin is ook de gemeenschappelijke wasruimte gevestigd. In de tuin is er een gedeeld fietsenhok. Een gemeenschappelijke ruimte om bijvoorbeeld samen te eten of activiteiten te organiseren is er nog niet. “We zijn er wel echt mee bezig”, zegt Vera, “Iedereen heeft zin in die gemeenschappelijke ruimte, maar er is gewoon nog veel ander werk te doen. We eten nu al wel af en toe samen, maar dan afwisselend in één van onze eigen huizen”.
“We hebben ervoor gekozen om de gemeenschappelijke ruimte niet meteen te bouwen. Dat geeft ons financieel wat ademruimte en zo kunnen we ook wennen aan het samenleven”, zo stelt Youri. “Ondertussen hebben we tijd om na te denken hoe die ruimte er uit moet komen te zien en waarvoor die kan dienen.”
“In het begin moest ik ook echt even wennen aan het samenwonen”, geeft Vera toe. “Soms heb ik de behoefte om alleen te zijn en dan trek ik me terug. De groep accepteert dit ook gewoon. Aan de andere kant ontmoet ik soms oude vrienden in de gemeenschappelijke tuin die op bezoek zijn bij een van de andere bewoners, dan is het hier soms onverwacht keigezellig.”
Het sociale aspect is voor beide Kazernebewoners dan ook het belangrijkste voordeel. “Als we thuiskomen kunnen de kinderen meteen naar buiten om daar verder te spelen met hun vriendjes”, zegt Vera. Ook op financieel vlak is er een voordeel: “Alleen hadden wij ons nooit zo’n ruim huis met een grote tuin in Antwerpen kunnen veroorloven”, aldus Vera.
Daarnaast ontstaat er door het samenwonen ook een interessante kruisbestuiving van ideeën tussen bewoners waaruit weer nieuwe initiatieven ontstaan. “Zo hebben we bijvoorbeeld samen een nieuw fietsenkot ontworpen”, vertelt Youri. “We gaan dat fietsenkot binnenkort samen bouwen. Ook gaan we naar de zelfplukboerderij en hebben we een fruitboomgaard gepacht. Zulke dingen onderneem je niet snel in je eentje”.
- Zin om sfeer te komen proeven in een cohousing? Met eigen ogen zien of het iets voor jou is? Kom naar de Samenhuizendag op 20 en 21 mei. Hier vind je het volledige programma. -
Meer verhalen over cohousing lezen? Of benieuwd waar jij in Vlaanderen of Brussel kunt gaan cohousen? Klik hier.
