Aanbod en kostprijs duurzame voeding zijn knelpunten voor grootkeukens

Aanbod en kostprijs duurzame voeding zijn knelpunten voor grootkeukens

Rikolto
geschreven door Rikoltolaatst aangepast op 15/04/2015
Grootkeukens beschikken over een enorm potentieel om duurzame voeding mainstream te maken. Uit een studie van Vredeseilanden blijkt echter dat de beschikbaarheid en kostprijs van duurzame voedingsproducten belangrijke knelpunten vormen. Vredeseilanden begeleidde enkele grootkeukens om die problemen te overwinnen.

“Duurzaamheid heeft vooral te maken met de manier waarop voedsel vanaf de productie tot de consumptie wordt behandeld en aangewend. Dit zowel op ecologisch, sociaal als economisch vlak”, legt Katharina Beelen van Vredeseilanden uit. “Om dat concreet te maken werken we rond zes duurzaamheidsprincipes: vleesvermindering, lokale en seizoensgebonden producten, producten afkomstig uit duurzame landbouw, producten afkomstig uit eerlijke handel, vis uit duurzame visvangst en minder voedselverspilling en afval. Die zes principes worden vertaald in tien engagementen die de keukens onderschrijven.“

Door in te zetten op alle pijlers van duurzaamheid, besparen grootkeukens ook. Bijvoorbeeld door afvalvermindering, vleesvermindering en seizoensgebonden producten in te slaan. Daardoor creëren ze meer ruimte voor andere aankopen, zoals bio en fair trade voeding.

Stapsgewijs aanpakken

Voor grootkeukens is het vinden van aangepaste leveranciers de voornaamste drempel om ook effectief duurzaam aan te kopen. Grootkeukens hebben nood aan een gegarandeerde toevoer, geschikte grootverpakkingen, aangepaste logistieke kaders... Verder is kostprijs een voortdurende evenwichtsoefening, omdat grootkeukens dikwijls met een contractueel vastgelegde ‘food cost’ werken. Toch is dat niet onoverkomelijk, meent Katharina Beelen. "Duurzame voeding hoeft niet automatisch een hogere kostprijs te betekenen. Door in te zetten op alle pijlers van duurzaamheid, krijg je ook heel wat kostenbesparende maatregelen. Denk aan afvalvermindering, vleesvermindering en seizoensgebonden producten. Als je deze zaken eerst aanpakt, creëer je meer ruimte voor andere aankopen, zoals gelabelde voeding (bio, fair trade, MSC, ASC, enz.), waarvan de kostprijs vaak een stuk hoger ligt." Eerlijke handel gaat niet alleen over Fair Trade gelabelde producten. Als je zorgt voor een goede relatie met je leverancier en correcte prijsafspraken op lange termijn maakt, bouw je langdurige handelsrelaties uit. Zo is ook de leverancier of de boer ervan verzekerd dat zijn afnemer niet bij een concurrent aankoopt, maar gedurende dat hele jaar producten bij hem blijft afnemen.

Niet enkel een zaak van de chef

Alle betrokken keukens getuigen van een belangrijke bewustmaking bij zichzelf, hun personeel en hun klanten rond duurzame voeding. “Ik ben hierover heel eerlijk: als je mij vijf jaar geleden had aangesproken over duurzaamheid…", bekent Nico Decloedt van HoGent. "De laatste drie jaar ben ik daar meer en meer bij gaan stilstaan. Ik trek dit ook thuis door. Het is een leefwereld waar je moet inkomen.” Een belangrijke conclusie uit het project is dat een goede werkgroep cruciaal is en dat die best zo divers mogelijk is samengesteld. Een ideale situatie krijg je wanneer zowel de chef als de keukenverantwoordelijke betrokken zijn, evenals iemand van het management, en eventueel ook een communicatieverantwoordelijke. “We stelden vast dat vele bedrijven bezig zijn om duurzaamheid te integreren in hun core business, maar dat ze de link met hun eigen keuken vaak niet maken, "zegt Anne Martens van Vredeseilanden. "Nochtans kunnen ze hierin wel belangrijke stappen zetten. De verantwoordelijke facilitair management kan hierbij een rol spelen om het project centraler zichtbaar te maken in het bedrijf.”

Ruimte voor ambitie

In onze huidige maatschappij eten mensen steeds meer buitenshuis: op het werk, op school, onderweg, op restaurant, in het ziekenhuis. Deze out of homemarkt vertegenwoordigt maar liefst 39% van de voedingsmarkt. Hier ligt dus een gigantische kans om van duurzame voeding dagelijkse kost te maken. “Wat als ook contractcateraars – die vele grootkeukens en daardoor tienduizenden maaltijden per dag in hun beheer hebben – de keuze voor duurzame voeding zouden maken? Of enkele van de grote leveranciersplatforms, die dagelijks duizenden ingrediënten aan grootkeukens en cateraars afleveren? Ook de overheid kan een belangrijke rol spelen in het opschalen van duurzaamheid in de sociale catering. Ze bepaalt bijvoorbeeld heel wat lastenboeken voor maaltijden in scholen, rusthuizen, gevangenissen en zorginstellingen.”

Lees de volledige studie hier… (PDF, 5MB)
Lees ook het artikel Duurzame grootkeukens: waarom en hoe?