Een geboortelijst is nooit een optie geweest. In plaats daarvan moedig ik iedereen die een cadeau wil geven aan om geld te storten voor mijn favoriete ngo, om bij het babybezoek kraamkost mee te brengen of leuke tweedehandskleren van hun eigen kinderen te geven.
Het is een luxe, kunnen meewerken aan een project als My Fair Baby en ondertussen zwanger worden. Mag ik tijdens de werkuren zonder schuldgevoel onderzoeken welk duurzaam aanbod er bestaat voor baby's. Niemand die me scheef bekijkt wanneer ik informatie opzoek over borstvoeding of op webshops naar ecologische babykleertjes surf. Verhalen over hoe en waar ik ga bevallen, zal ik jullie besparen, maar ik deel graag enkele ecologische voornemens voor het kleintje dat er binnenkort aankomt.
Tweedehandsspullen kopen of lenen is vaak een nog betere keuze dan nieuwe spullen uit duurzame materialen kopen. Ook hier staat het geluk aan mijn kant. Alle vriendinnen en familieleden die al een hele tijd uit de luiers zijn, dumpten met veel plezier hun borstvoedingskussens, rompertjes, badjes, tetradoeken, zwangerschapskleren, reiswiegen, flessenopwarmers, slaapzakken, parken en ander babygerief bij ons op zolder. Onze uitzet was al bijna volledig nog voor ik goed en wel had bekendgemaakt zwanger te zijn. Maar ook zonder al die fantastische giften zou ik geprobeerd hebben om zoveel mogelijk tweedehands te kopen op rommelmarkten, tweedehandssites en babybeurzen. Een geboortelijst die aanzet om extra te consumeren, is nooit een optie geweest. In plaats daarvan moedig ik iedereen die een cadeau wil geven aan om wat geld te storten voor mijn favoriete ngo Dierenartsen Zonder Grenzen, om bij het babybezoek kraamkost mee te brengen (een fantastisch idee van My Fair Baby-meter Mme ZsaZsa) of leuke tweedehandskleren van hun eigen kinderen te geven.
Normaal gezien slaapt de baby de eerste maanden bij ons op de kamer, maar om zo snel mogelijk van stof en verf verlost te zijn, zijn we al druk bezig om de babykamer in orde te zetten. De muren werden uitgeplamuurd en daarna geverfd met ecologische verf van Tintelijn. Eén muur kreeg een schattig behang uit FSC-papier met dinosaurusprint. Ook de meubeltjes kregen we van vrienden en familie. Mijn broer nam het babybed ooit mee vanop het containerpark en zette het in een wit kleurtje. Wanneer het voor het dino-behang staat, lijkt het net weggeplukt uit een hip Scandinavisch woonmagazine! De vloer bestaat uit een isolatielaag van kokosmatten met daarop een donkerbruine kurk. We proberen zoveel mogelijk synthetische - vaak hormoonverstorende - materialen in huis te vermijden, en al zeker in de kamer waar het kind slaapt. Deze brochure van de Nederlandse campagne Een Veilig Nest vertelt welke milieuvriendelijke materialen voor een gezonder leefklimaat zorgen.
Over herbruikbare luiers hoorde ik al de wildste verhalen. Ofwel zijn ouders grote fan, ofwel vinden ze het maar niks. Ik wil het alvast proberen en ga deze week daarom naar een infoavond van Klein Spook, een organisatie gespecialiseerd in herbruikbare luiers, wasbare billendoekjes, borstvoedingspads en wasbaar maandverband. De getuigenis van Melina leerde me alvast dat er heel veel soorten herbruikbare luiers bestaan en dat elk kind anders kan reageren op de verschillende soorten stofjes en modellen. Het wordt misschien wat trial en error, maar wie niet waagt, niet wint.
Sommige voorstanders van bepaalde opvoedingsmethoden zijn daar zodanig enthousiast over dat ze je bijna een schuldgevoel aanpraten wanneer jij het anders wil aanpakken. Ik ken genoeg fulltime werkende ouders die hun kinderen een fopspeen geven, hen niet dragen in een draagzak maar rondrijden in een buggy en toch perfect doorslapende, normaal functionerende kinderen voortbrengen. Net zoals er koppels zijn die natuurlijk ouderschap prediken en iedere nacht moeten opstaan voor hun huilende kind. Maar net zo goed omgekeerd. Mij motiveert het eens te meer om uit te zoeken welke manieren allemaal bestaan om je kind te laten slapen, te voeden, te dragen... en daar uit te pikken wat haalbaar is en waar mijn gezin zich goed bij voelt. Journaliste Catherine Ongenae verkondigde het in een opiniestuk naar aanleiding van de bumperouderpolemiek als volgt: "Wat mij betreft heeft het geen zin om verschillende soorten moeders tegen elkaar op te zetten. Net zoals geen twee mensen identiek zijn, zijn gezinnen dat ook niet. Daar zijn ze te complex voor. Een mens is geen eiland. Ieder leeft in een context, met zijn biologische mogelijkheden en beperkingen, zijn sentimenten, zijn voorgeschiedenis en zijn prioriteiten. Dat maakt dat elk gezin in wezen uniek is, en de keuzes die worden gemaakt of waartoe je wordt gedwongen een gevolg zijn van die puzzel. Reden te meer om je te verwonderen over de vaststelling dat mensen vandaag meer en meer op één welbepaald pad worden gedwongen. Wie niet op dat pad wil of kan, wordt gemarginaliseerd." Wat uiteraard niet betekent dat je geen tips kan uitwisselen.
Het worden nog boeiende tijden. Ik heb er zin in!
Lees ook het artikel '5 maanden later' waarin An vijf maanden na de bevalling haar ervaringen deelt
Lees hier alle artikels van My Fair Baby (tips & tricks, getuigenissen....)
