De naam Wabi Labo is afkomstig van een Japans concept: het mooie zien in fouten en ouderdom. In het Westen leeft dit idee niet volgens Lucia: "Een oud kledingstuk wordt bestempeld als ondraagbaar. Als iets oud en kapot is, is het niet meer mooi. wabi.labo wil aantonen dat het omgekeerde waar is." “Wij willen schoonheid terugvinden én heruitvinden door het upcyclen van tweedehandskledij”, zegt Marcela.
We willen met ons collectief een bepaalde levensstijl promoten, zodat mensen minder kopen en meer recycleren en hergebruiken
Wabi.labo zit momenteel in de experimentele fase volgens Marcela: “We willen met ons collectief een bepaalde levensstijl promoten, zodat mensen minder kopen en meer recycleren en hergebruiken. We doen dit op een artistieke manier met onze eigen kennis en ervaringen. Lucia schildert bijvoorbeeld tweedehandskledij met haar ervaring in kunst en ik upcycle kledij met mijn ervaringen uit de modesector.”
Marcela, Lucia en Anabel willen de DIY-mentaliteit opnieuw aanwakkeren bij mensen. “We willen mensen er graag van overtuigen dat alles herstelbaar is. Het is zonde dat er zoveel kledij wordt weggegooid. Het klinkt vaak frivool als je vertelt dat je werkt rond kledij. Dat is jammer, want de problematiek rond kledij is even belangrijk als bijvoorbeeld plasticvervuiling”, zegt Marcela.
Volgens Lucia is wabi.labo ook ontstaan uit een politieke overtuiging. “Kledij is een product van de moderne slavernij. Kledij is mooi, maar er zit een heel donkere kant aan de manier van produceren. Er wordt te weinig over de productiezijde van onze kleren gesproken. Je praat niet over het ondergrondse, want niemand wil weten dat de vrouw die jouw broek heeft genaaid niet naar het toilet mag omdat ze zo hard mogelijk moet werken.”
Niemand wil weten dat de vrouw die jouw broek heeft genaaid niet naar het toilet mag omdat ze zo hard mogelijk moet werken
“Door de massaconsumptie denken we dat we alles kunnen, mogen en moeten. Je kan geen 100 kledingstukken in jouw kast hebben zonder dat iemand daar een prijs voor moet betalen. De arbeidsomstandigheden waarin de kledij die we dragen gemaakt zijn, moeten correct zijn. Dat is mijn motivatie om rond kledij te werken. Kledij upcyclen is een gepast medium om ons verhaal te vertellen”, zegt Lucia.
Wabi.labo kadert in een veel breder plaatje. Het collectief zet verschillende thema’s centraal: bewust consumeren, hergebruik, herbestemming en recyclage, onder het motto: minder geld voor producten en meer tijd en energie voor jezelf. Volgens Lucia moeten we ons bewust worden van de spullen die we in huis hebben. “Vroeger was het voor mij een hobby om te gaan winkelen. Met een fulltime job heb je vaak weinig vrije tijd. In de vrije tijd die je hebt in het weekend, geef je graag je goedverdiende centen uit door bijvoorbeeld te shoppen. Maar al die nieuwe spullen maken niet per se gelukkig op lange termijn. Ze nemen veel plaats én dus ook energie in. Je moet ze bewaren, wassen, strijken, naar ze kijken en erover nadenken. De administratie van al de kleding van bijvoorbeeld een familie van vier neemt heel wat tijd en energie in beslag!”
Lucia probeert bewuster te zijn van de spullen die ze nodig heeft: “Ik koop enkel nog wat ik écht nodig heb in de kringloopwinkel. Upcylen van kledij is een creatief proces dat veel voldoening geeft. Het geeft geen onmiddellijke voldoening zoals een winkel binnenstappen en meteen iets moois kopen. Het is een trager proces dat op lange termijn meer voldoening geeft. Het is een beetje zoals sporten: het kost meer inspanning dan niets doen, maar op lange termijn levert het veel op.”
In de toekomst hoopt wabi.labo dat de community van hergebruik en recycle veel groter wordt. “Met kleding bezig zijn is geen frivoliteit of banaliteit. Upcycle en hergebruik zijn belangrijk. Ik hoop dat steeds meer mensen beseffen dat we met iets belangrijks bezig zijn. Veel mensen zijn zich al bewust van overconsumentisme. Wabi.labo heeft hier zeker een toekomst in”, zegt Marcela.
Een businessplan van waar ze over 5 jaar zullen staan, heeft wabi.labo niet. Dat is ook niet hun bedoeling zegt Lucia: “Bij de ketens moet de omzet elk jaar groter zijn. Als de omzet van de kledingverkoop daalt, is dat een ramp voor deze bedrijven. Het lijkt me onmogelijk om met onze filosofie van ‘minder en beter’ een businessplan op te stellen dat op die manier werkt. Onze groeiambitie is anders dan de gebruikelijke.”
(Tekst: Sofie Vanblaere)
